حدودا در قرن 9 میلادی یک چوپان اهل اتیوپی متوجه شد بزهایش بعد از خوردن میوه های قرمز یک گیاه ویژه ، پر انرژی می شوند. او گیاه ویژه را به یک صومعه نزد راهبان برد ، پس از دم کردن دانه های این گیاه و نوشیدن آن متوجه شدند پس از استفاده شب ها راحت تر و با انرژی بیشتر بیدار می مانند.
در قرن 15 دانه ی قهوه از اتیوپی به بندر مخا در یمن رسید و در انجا شروع به کشت و دم اوری دانه ی قهوه نمودند. صوفیان یمنی برای اینکه شب ها بیشتر بیدار بمانند و به عبادت بپردازند از قهوه استفاده می کردند به همین ترتیب قهوه وارد فرهنگ عربی شد و اولین کافه ها شکل گرفتند.
در قرن 16 قهوه از یمن به قسطنطنیه استانبول امروزی رسید و قهوه خانه ها در انجا شکل گرفت و قهوه خانه ها به مرکزی تبدیل شد که مردم در انجا به گفتگو درمورد فرهنگ و سیاست بپردازند ، روش دم آوری قهوه ترک هم در همین دوره شکل گرفت.
در قرن 17 تجار ونیزی قهوه را وارد ایتالیا کردند و از انجا به فرانسه ، انگلستان و سایر نقاط اروپا گسترش یافت. در ابتدا قهوه را نوشیدنی شیطانی لقب دادند و مقاومت های مذهبی شروع شد اما پاپ کلمنت هشتم بعد از مصرف قهوه آن را تایید کرد و به همین سبب در لندن و پاریس کافه ها به مکانی برای تجمع نویسندگان، فیلسوفان و بازرگانان تبدیل شد.
در قرن 18 و 19 کشت قهوه از یمن و عربستان به هند ، اندونزی ، کارائیب و آمریکای لاتین گسترش یافت. مستعمره داران اروپایی در ایجاد و گسترش کشت و زراعت قهوه نقش به سزایی داشتند. برزیل، کلمبیا و ویتنام بعد ها تبدیل به قطب تولید قهوه شدند.
در قرن 20 بعد از اختراع دستگاه اسپرسوساز در ایتالیا ، قهوه شکل تازه ای پیدا کرد. فرهنگ قهوه خانه های مدرن و زنجیره ای باعث ایجاد یک سبک جدید زندگی شد . امروزه قهوه یکی از پر مصرف ترین نوشیدنی های جهان است و مصرف قهوه یک فرهنگ بین المللی شده است.